YOL.Demlenme-Kaybolmak

“Ya bul o yolu, ya da o yolda kaybol.”

-Rumi

Bazen kaybolmuş hissedersin kendini,

Bazense bulmuş.

Ancak kendini kaybeden kendini bulmuş.

Kaybolmuş hissetmiyorsan bil ki o yol çoktan bulunmuş.

Bulunan yol senin değil, orada bir başkası kendisini bulmuş.

Senin yolun.

Adı üstünde “senin”.

Henüz yürünmemiş.

O yüzden kaybolmuş hissin.

Halbuki sen kaybolmuş değilsin,

Kendi yolunda yürüyen bir dervişsin.

Kendini keşfedensin.

Kendini kendinden keşfedensin.

Kendini keşfetmek için kendinden geçmeli,

Kendini kendinde kaybetmeli,

“Ben” dediklerinden sıyrılmalı,

Sonra Öz’ün üstüne kendini inşa etmelisin.

Kendi yolunda tek pusulan “kalbin”.

Yönünü sana söylemeyecek kimse.

Sorsan da bilmiyorlar ki.

Başkasının cevabıyla yürümeye her çalıştığında artacak kaybolmuşluk hissin.

Dinle, kalbini.

Yalnızca kalbini.

Her tereddüt ettiğinde,

Her kaybolmuş hissettiğinde,

Hatırla sözlerimi.

Kendini kaybolmuş hissediyorsan kendi yolundasın demektir.

Kendine, kalbine, yoluna güvenerek yürü o YOL’u.

Ancak kendini kaybeden, kendini buldu.

Sibel Okan