YOL.III-Yürümek, Sadece Yürümek

Gün batımında bir örümceğin ağını örüşünü izledim.

Tek bir noktadan başlayan,

etrafına önce uzun şeritler, sonra o şeritleri birbirine halkalarla bağlayışı.

İlmek ilmek,

ince ince.

Mükemmel bir şekilde.

Mükemmel bir matematikle.

Mükemmel bir ritimde.

Ve TEK YAPTIĞI YÜRÜMEK.

Düşünmeden,

planların içinde boğulmadan,

endişelenmeden,

nasıl yaparım demeden…

YOL’una devam etmek.

İstediği şeyi yürümeye devam ettikçe kendiliğinden yapıyor.

Yürüdükçe ağını örüyor ardından.

Yürüdükçe ağı örülüyor ardından.

Kendiliğinden.

Akışında.

Olması gereken zamanda, olması gereken yerde, olması gereken haliyle.

Biz de niyetimizi belirleyip yürümeliyiz sadece.

Düşünmeden,

planların içinde boğulmadan,

endişelenmeden,

nasıl yaparım demeden…

Biz YOL’a çıktıkça, YOL görünür oluyor,

Ağlar örülüyor.

Kendiliğinden.

Akışında.

Olması gereken zamanda, olması gereken yerde, olmamız gereken halimizle.

Tek yapmamız gereken yürümek.

Sadece yürümek.

Sadece yürümeye güvenmek.

Sürece güvenerek adım atmaya devam etmek.

Tek ihtiyacımız;

Niyetimizle, inancımızla, güvenle, teslimiyetle,

yaşamın bizi desteklediğini bilerek,

yürümek,

sadece yürümek.

Sibel Okan