YOL.III-Doğa Asla Kendini Tekrarlamaz, Biz de Öyle

Çiftlikte yeni tanıştığım kişilere kendimi anlatırken bu cümleyi sık sık kurduğumu gözlemliyorum:

“Benim sistemim böyle çalışıyor.” Hatta Brezilyalı dostlarımla aramızda esprisi bile dönüyor sürekli “This is how I work.”

Kendimi bildim bileli gruplara uyamadım, kalıplara giremedim, çerçevelere sığamadım. Çokça yargılandım, anlamlandırılamadım.

Fark ediyorum ki en çok ben kendimi yargılamışım, anlamlandıramamışım, gruplara uymaya, kalıplara girmeye, çerçevelere sığmaya çalışmışım.

Fark ediyorum ki zaten yaradılışımızın getirisi gereği aynı “olmamamız” gerekiyor. Yaşadığımız deneyimle gerçeklik arası ne büyük ironi!

Bu ironi, evrenin bize şakası gibi. Gerçeği idrak edene kadar pek güldürmüyor tabi. Tam tersi türlü türlü duygularla seni aşağı çekiyor. Gerçeği, biricik olduğunu, idrak ettiğinde ise bu sefer gülmekten ağlayabiliyorsun.

Herkesle anlaşmak zorunda değilsin.

Herkesin seni anlamasını beklememelisin.

Evren gibi sen gerçeği sunmalı, espriyi anlayanı gülüşüyle tanımalısın.

Gerçeği anlayan o kadar da çok değil, henüz. O yüzden kabul ediyorum ki bana kabul verenler de o kadar çok olmayabilir. Ola da bilir, bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum, henüz:)

Ama anlatmaya devam ediyorum, daha çok anlatmaya başlıyorum. Eskiden anlaşılmadığımı düşünüp susuyordum, şimdiyse anlaşılmıyorsam başka yollar, başka dinleyiciler, başka kanallar ile buluşma ve paylaşma niyetinde YOL’umda yürüyorum.

Yazımın ilhamı yazmadan önce okuduğum bu satırlar;

“Çoğunlukla kendimizde yanlış olduğunu düşündüğümüz şeyler, bireyselliğimizin bir ifadesidir. Bunlar bizim farklılıklarımız ve özelliklerimizdir. Bize özgüdür.

Doğa asla kendini tekrarlamaz. Bu gezegende zamanın başlangıcından itibaren asla iki aynı kar tanesi veya su damlası olmadı. Her papatya diğerinden farklı. Parmak izlerimiz farklı, biz farklıyız.

Farklı olmak için yaratıldık!

Bu gerçeği kabul ettiğimizde rekabet ve kıyaslama söz konusu olamaz. Başka birine benzemeye çalışmak, ruhumuzu kurutmak demektir. Bu gezegene kendimizi ifade etmek için geldik.”

-Louise Hay, Düşünce Gücüyle Tedavi kitabı

Sibel Okan