YOL: Anadolu’nun Uyanışının Titreşimleriyle İfade Buluşu

Anadolu uyanıyor. Bu topraklar uyanıyor.

Biz uyanıyoruz.

Beni içine davet eden aynı sesti: “Anadolu’yu keşfet!”

Sesini duyurmak istiyor Anadolu.

İçeride ne varsa dışarıda o oluyor. Ben toprağımdan ayrı değilim ki…

Anadolu haykırıyor. Anlatacakları var içinde nicedir biriktirdiği.

Duymuyoruz. Biz duymadıkça akıtamıyor, içinde biriktiriyor.

Daha fazla tutamıyor, sarsılıyor. Sarsıntısıyla bizi de sarsıyor…

Biz birbirimize küsmüşüz. Dost olduğumuzu hatırlatıyor.

Biz uyumuşuz. Artık uyanmamız gerektiğini söylüyor.

Biz uyuşmuşuz. Bizi sarsarak kendimize getiriyor.

Biz unutmuşuz. Bizi bize tekrar hatırlatıyor.

Biz ayrı düşmüşüz. Bizi birleştiriyor…

Anadolu’nun ruhu…

Anadolu’nun korkusu,

Anadolu’nun kaçışı,

Anadolu’nun çırpınışı,

Anadolu’nun sıkışması,

Anadolu’nun kabullenişi,

Anadolu’nun genişleme hasreti,

Anadolu’nun içine sığamayışı,

Anadolu’nun titreşimleri,

Anadolu’nun bedenindeki depremleri,

Anadolu’nun coşması,

Anadolu’nun bedenini aşması,

Anadolu’nun taşması;

Anadolu’nun sesi…

Anadolu sesleniyor! Her birimize teker teker sesleniyor.

Senin de sesini duymaya ihtiyacı var.

İçinde sakladığın biricikliğini sunmana ihtiyacı var.

Senin, o'nunla bir oluşunu hatırlamana ihtiyacı var. O'nda gördüğünün sende olduğunu, o'nun yalnızca bir ayna olduğunu artık bilmene ihtiyacı var.

Öz’ündeki sonsuz sevgi kaynağını uyandırmana ihtiyacı var. Belki üstü örtüldü. Korkutuldun. Teksin sandın.

Tek değilsin. Sana sonsuz sevgi sunan dostlarınla çevrilisin. Etrafına dön de bak.

Belki korkutulduğun için göremiyorsun. Gözlerinde korkunun perdesi var. O perdeyi artık sıyırmana ihtiyacı var.

Güvenmene. Güvende olduğunu bilmene. Bütün olduğunuzu hatırladıkça güven hissinin artacağını bilmene.

İnanmana ihtiyacı var. En çok da kendine.

Bunların hepsi öteden bir mesaj, sen uyan diye…

“Şafağın sana söyleyecekleri var,

Uykuya geri dönme.

Gerçekten istediğin şeyi sormalısın,

Uykuya geri dönme.

İki dünyanın birbirine dokunduğu kapının eşiğinden insanlar girip çıkıyor.

Kapı dönüyor ve açılıyor,

Sakın uykuya geri dönme.”

-Mevlana

Sibel Okan