Doğanın Ritmi ve İlhamı -Yaşam-Ölüm-Yaşam Döngüsü

“Yaşam-Ölüm-Yaşam Döngüsü”nü aynı karede görmek mümkün.

Çevir gözlerini ağaçlara.

Sonbahar itibariyle yapraklarını döken, dalları budanan;

enerjisini dışarıdan içeriye, gövdeye, toplayan ağaçlara...

Resimdeki, Sığla Ağacı. Kaç döngü geçirmiş kim bilir. Yüzündeki kırışıklıklarda, gövdesindeki halkalarda gizli.

Kupkuru, çatlamış, kırışık, kalın -güya cansız duran- o gövdenin içinden yeni bir yaşam doğuyor işte.

O kadar hayat dolu ki; o kalın, kupkuru, çatlamış, kırışık – güya cansız duran- gövdeyi cesaretiyle yarıp geçiyor işte.

Oysa ki o gövde, onun evi. Kış boyu onu besleyen, soğuktan koruyan, güçlenmesini sağlayan korunağı.

O tazecik dallar, yemyeşil yapraklar; Yaşam-Ölüm-Yaşam” döngüsünde “Yaşam” sürecine gelişinin resmi.

Evinin ona sağladığı güven duygusuyla büyüyecek, dallanıp budaklanacak, yapraklar açacak, meyveler verecek yaşamının bu sürecinde.

Köklerinin bilgeliğiyle, yaşanmışlığın gücüyle ilerleyecek Yaşam döngüsünde…

Sibel Okan