Dinle (Ocak, 1. Hafta)

Dinlemek, zihnin işi değil kalbin işi. Zihin sözcüklerin zahiri (görünen) anlamında takılıp kalırken, kalp sözcüklerin ötesini işitebilen.

Dinlemek içinse öncelikle zihnin rahatlaması gerekir. Dinlerken, dinlediğine kendini, yani korkularını, endişelerini, hazlarını, beklentilerini yansıtıyorsan anlatanı, anlatılanı değil “ego kimliklerini” dinliyorsun demektir.

Zihin sessizleştiğinde kalp dinleyebilmesine uygun ortama kavuşur. Bu ortamda kalp, sözcüklerin ötesindeki esas manayı, sözcüklerin şarkısını, batıni olanı duyabilir.

Kalple dinlediğinde kendi yansıtmalarını da, yansıtmalarına hapsolmadan, görebilmeye başlarsın. İşte yansıtmalarından (ego kimliklerinden) özgürleşme tam olarak kalple onları gördüğünde gerçekleşir. İçinde çabasız, kendiliğinden gelen bir uyanış, J. Krishnamurti’nin betimlemesiyle “gerçeğin pir (yani yol gösteren) olduğu bir devrim” gerçekleşiverir. Kalple dinlediğinde Hakikat, yol gösterenindir.

Mevlana’nın Mesnevi’si de “Dinle” ile başlar. Çünkü bilir ve aktarmak ister ki kişinin tekamül yolculuğunda en önemlisi Dinle’mektir. “Olan” her ne ise içindeki hayrın ya da sınavın sana söylediklerini dinlemek… Zihinle dinleyen zahiriye takılır kalırken, kalbiyle dinleyen görünenin ötesindeki manayı öğrenir.

“Dinlemeyenler öğrenemezler

Öğrenemeyenler bilemezler

Bilemeyenler olamazlar

Olmanın yolu bilmekten geçer

Bilmekse dinlemekle başlar.”

Peki kimi, nasıl dinleyeceğiz, nasıl bileceğiz?

Bu yolda olanı, kalpten dinleyebileni ve manayı aktarabileni bulmak kıymetli. Görünürde işinin ehli görünenlerin büyük bir kısmı maalesef ki zihinle dinlemekte ve zihinle dinlediğini aktarmakta. Sözcüklere hapsolmakta ve hapsetmekte. O yüzden bu kadar kişi görünürde bilmekte ama bilgiyi içselleştirememekte.

O yüzden dinleyeceğini seçerken seçici olmak gerekli.

Doğayı dinlemekse hepimiz için en kıymetlisi. Doğa, yaşamın birincil ağızdan öğreteni. Hakikati anlatanı.

Dinle gökyüzünü, özgürlüğü sana kuşlar anlatsın.

Dinle nehri, akışta olmayı sana o öğretsin.

Dinle rüzgarın ağaçlarla oluşturduğu senfoniyi, bireyselliğini yaşarken yol arkadaşı nasıl olunur sana onlar göstersin.

Sen kalbinle Dinle.

Sibel Okan